Rođen je 23. marta 1956. godine u Bijeljini, Bosna i Hercegovina. Gimnaziju je završio u Titogradu, a studije mašinske tehnike na Tehničkom fakultetu u Titogradu 1978. godine. Magistrirao je 1981, a doktorirao 19. januara 1984. u oblastima teorijske mehanike na Prirodno-matematičkom fakultetu u Beogradu.
Od diplomiranja, 1978. godine, radi na Mašinskom fakultetu Univerziteta Crne Gore. U zvanje docenta izabran je 1984, vanrednog profesora 1989, a od 1994. godine nalazi se u zvanju redovnog profesora za predmete Dinamika i Teorija oscilacija. Osim na matičnom, predavao je ili predaje i na drugim fakultetima (Prirodno-matematički fakultet Univerziteta Crne Gore, Mašinski fakultet u Kragujevcu, Fakultet za proizvodnju u Trebinju), a na Matematičkom institutu SANU bio je angažovan kao spoljni saradnik (1995–2000). Pored redovnog nastavno-naučnog rada, učestvovao je i u ostalim oblicima rada na Univerzitetu i van njega. Bio je šef Katedre za mehaniku, član Senata Univerziteta Crne Gore, Savjeta za nauku RCG, Savjeta za visoko obrazovanje Crne Gore, a od 2003. do 2016. godine bio je generalni sekretar Crnogorske akademije nauka i umjetnosti.
Naučno se usavršavao na Katedri teorijske mehanike Mehaničko-matematičkog fakulteta Univerziteta „Lomonosov” u Moskvi (1981–1982), gdje je kasnije, u više navrata, studijski boravio (1986, 1988, 1995).
Dugo godina bio je član Predsjedništva Jugoslovenskog društva za teorijsku i primijenjenu mehaniku. Sada je član više profesionalnih udruženja: Evropskog društva za mehaniku (ESM), Njemačkog društva za primijenjenu matematiku i mehaniku (GAMM), Internacionalne akademije nelinearnih nauka u Moskvi, Akademije inženjerskih nauka Crne Gore, Srpskog društva za mehaniku (SSM), kao i redakcija nekoliko naučnih časopisa.
Učestvovao je na mnogim domaćim i međunarodnim naučnim konferencijama i skupovima i koordinirao radom nekoliko naučnih projekata koji su okupljali značajan broj stvaralaca u oblastima mehanike i primijenjene matematike.
Dobitnik je više priznanja i nagrada: Studentske nagrade „19. decembar” (1975); Plakete Univerziteta „Veljko Vlahović” kao najbolji diplomirani student Univerziteta (1978); Nagrade „Dr Rastko Stojanović” Jugoslovenskog društva za mehaniku (1984); Trinaestojulske nagrade (1990); Povelje Univerziteta Crne Gore (1994); Povelje Mašinskog fakulteta Univerziteta Crne Gore (2010) i Plakete Univerziteta Crne Gore za poseban doprinos razvoju i međunarodnom pozicioniranju Univerziteta Crne Gore (2020).
Bulatovićevo osnovno naučno interesovanje je u oblastima mehanike: analitičke dinamike, teorije stabilnosti kretanja i teorije oscilacija. Njegova naučna bibliografija sadrži više od 130 jedinica, od kojih su oko 50 radovi objavljeni u naučnim časopisima međunarodnog karaktera.
Objavljivao je, uglavnom samostalno, u prestižnim ruskim časopisima: “Прикладная математика и механика”; “Вестник Московского университета”; “Regular and Chaotic Dynamics”, kao i u zapadnim: “Proceedings of the Royal Society A; C. R. Acad. Sci. Paris”; “ASME Journal of Applied Mechanics”; “Acta Mechanica; “Z. angew. Math. Phys. (ZAMP)”; “Z. angew. Math. Mech (ZAMM)”; “Mechanics Research Communications, Physics Letters A”; “Meccanica”; “AIAA Journal”.
Njegov glavni doprinos analitičkoj dinamici su rezultati proučavanja Hamilton–Jakobijeve jednačine u okolini ravnotežnih položaja, u cijelim oblastima mogućih kretanja i u blizini granice ovih oblasti. U oblasti stabilnosti kretanja formulisao je nekoliko desetina teorema o stabilnosti ravnoteže i kretanja različitih klasa mehaničkih sistema, a u domenu teorije oscilacija proučavao je dinamiku disipativnih sistema. Bavio se i pitanjima primjene metoda analitičke mehanike u modeliranju i analizi dinamike tehničkih objekata i u ovoj oblasti rada, u svojstvu koautora, objavio više radova.
Za vanrednog člana Crnogorske akademije nauka i umjetnosti izabran je 19. novembra 1993, a za redovnog 7. decembra 2000. godine.