Rođen je 05. 06.1946. godine u Beogradu.
Školovao se u Beogradu, gdje je i diplomirao na Odsjeku filmske režije Fakulteta dramskih umjetnosti u klasi profesora Aleksandra Petrovića 1971. godine.
1970. godine postao je član Udruženja filmskih umjetnika Srbije (UFUS).
Sedamdesetih godina, počev od TV filma „Laka lova“, režirao čitav niz TV serija, između ostalih „Drži vodu dok majstori odu“, „Zeleni signal“ itd. Zatim muzičke i dokumentarne TV filmove, kao i putopisne iz Afrike.
1980. godine snima dugometražni igrani film „Sok od šljiva“.
Zatim 1982. godine „Balkan Express“, koji je tokom 1983. proglašen od kritičara filmom godine u SFRJ.
1986. godine Baletić, kao koscenarista i reditelj, realizuje takođe veoma gledan film „Uvijek spremne žene“. Iste godine, Baletić je izabran za direktora najveće YU producentske kuće „Avala film“ u Beogradu.
Baletić je kao producent ili koproducent potpisao filmove koji su pokupili značajan broj festivalskih priznanja u zemlji i inostranstvu, npr. „Život sa stricem“ Krsta Papića, „Kuduz“, film Ademira Kevovića, „Kako je propao Rock’n’Roll“ grupe debitanata, „Granica“ Ferenca Deaka i Maširevića itd.
2000. godine kao producent i reditelj Baletić završava dugo spreman projekat dokumentarnog filma u trajanju od 120 minuta „Kratki film o raspadanju“, koji govori o raspadu YU, a 2001. dokumentarni film „Bila jednom jedna armija“.
Režija:
1999–2001. godine igrana TV serija „Ultima“, 10 epizoda x 30 minuta Miljo Radoičić kao Ivo Vrana. Burleska o crnogorskom mentalitetu nekad, sad i ubuduće;
2002. godine igrani TV film „Srećna mi Nova godina“; trajanje 60 minuta;
2003. godine „Crna Gora – zemlja u pokretu“, dugometražni dokumentarni film o ljepotama Crne Gore, samo slika i muzika 75 minuta;
2004 – 2005. godine „Veliki rat“, petočasovna dokumentarna TV serija, slika naše nacionalne nesreće, poređane po redosljedu događanja vezanih za dubrovačko ratište;
2005. godine TV film „Podgorica – grad u pokretu“, o istoriji Podgorice;
2005. godine koproducent igranog filma „Imam nešto važno da vam kažem“ diplomca Cetinjske akademije Željka Sošića;
2006. godine dokumentarni film o Pokretu za nezavisnost – „Bitka za Crnu Goru se nastavlja“;
2005. godine Baletić je autor TV serije pod nazivom „Video prilozi za istoriju Crne Gore“, 6 x 60 minuta;
2009. godine koproducent sa Radmilom Vojvodić igranog bioskopskog filma – OMNIBUS „Ljubav, ožiljci“, koji su režirali diplomci režije na FDU Cetinje;
2010. godine režirao dugometražni igrani film „Lokalni vampir“;
2013. godine režirao je dokumentarni film o Petru II Petroviću Njegošu „Njegoš – jedna biografija: Noć skuplja dva vijeka“, koji je osvojio Grand Prix na festivalu u Parizu;
2016. godine režirao je dokumentarni film „Žabljak Crnojevića“.
Od 1991. do 1999. godine Baletić je bio povremeni kolumnista nezavisnog beogradskog nedjeljnika „Vreme“, kolumna „Idu dani“.
1992. godine Baletić je jedan od osnivača Beogradskog kruga – asocijacije intelektualaca građanske orijentacije, koji su se usprotivili ratu i nacionalističkoj histeriji. Bili su tu Rade Konstantinović, Miladin Životić, Filip David, Marko Kovač, Ivan Čolović.
18. juna 1997. godine Baletić postaje prvi predsjednik Matice crnogorske – ogranak Beograd.
Od 1998. do 2001. godine kao vanredni profesor vodi jednu klasu studenata, na Odsjeku filmske režije, na BK univerzitetu.
Od 2001. godine predaje filmsku režiju na FDU Cetinje.
Od 2003. do 2007. godine bio direktor KIC ,,Budo Tomović".
2007. godine na konkursu je izabran za direktora Crnogorske kinoteke do odlaska u penziju 2016. godine.
2012. godine Baletić je dobio najveće državno priznanje – Trinaestojulsku nagradu.
2001–2015. godine bio je dekan na Fakultetu za multimediju i dizajn, UDG.
2014. godine stekao je status istaknutog kulturnog stvaraoca, a 18. decembra 2018. godine izabran je za vanrednog člana CANU.