Branislav Ostojić

Bibliografija

Rođen je 2. novembra 1940. godine u Vrelima (Žablјak). Osnovnu i srednju školu završio je u Žablјaku i Nikšiću. Na Filološkom fakultetu u Beogradu diplomirao je srpskohrvatski jezik sa opštom lingvistikom i staroslovenskim jezikom 1966. godine. Magistrirao je (1970) i doktorirao (1975) na istom fakultetu.

Biran je za asistenta na Filološkom fakultetu u Beogradu. Školske 1967/68. počeo je da radi kao profesor više škole u Nikšiću. Iste godine, na predlog Filološkog fakulteta u Beogradu, odlazi u SSSR na Univerzitet u Lenjingradu, gdje na Filozofskom fakultetu radi u zvanju predavača jednu školsku godinu. Predavao je Savremeni srpskohrvatski jezik i Istorijsku gramatiku sa akcentologijom. Pri osnivanju Filozofskog fakulteta u Nikšiću, biran je za vanrednog (1979), a potom za redovnog profesora (1983). Predavao je Savremeni srpskohrvatski (srpski) jezik i Metodologiju lingvističkih istraživanja. Za profesora emeritusa na Univerzitetu Crne Gore izabran je 2005. godine.

Predavanja po pozivu držao je na Filozofskom fakultetu u Zagrebu, Dubrovniku i Sarajevu. Držao je predavanja na Jugoslovenskom međunarodnom slavističkom seminaru u Zadru i Sarajevu, a bio je gost predavač na Hrvatskoj međunarodnoj lјetnjoj slavističkoj školi u Dubrovniku. Kao gost, držao je predavanja na Kolumbija univerzitetu u Nјujorku, na Harvardu i na Univerzitetu u En Arboru (Mičigen) u SAD.

Bio je predsjednik Vijeća Odsjeka za srpskohrvatski jezik i književnost, prodekan za nastavu na Filozofskom fakultetu u Nikšiću, a šef Katedre za srpskohrvatski (srpski) jezik od njenog osnivanja. Od osnivanja Društva za nauku i umjetnost Crne Gore, 1974. godine, radio je u Podgorici kao rukovodilac Odbora za jezik i književnost. U CANU je bio inicijator lingvističkih istraživanja. Bio je sekretar Odjelјenja umjetnosti i član Predsjedništva CANU (2002–2012). Istovremeno je rukovodio Institutom za jezik i književnost „Petar II Petrović Nјegoš” i bio predsjednik Odbora za kritičko izdanje Nјegoševih djela. Uređivao je Glasnik Odjelјenja umjetnosti CANU i sve lingvističke i leksikografske publikacije CANU. Tri godine bio je pomoćnik direktora Jugoslovenskog međunarodnog seminara za strane slaviste u Zadru, više puta je bio član stručne Komisije za Nagradu AVNOJ-a, član Jugoslovenskog slavističkog komiteta, član Komisije MKO za izučavanje i nastavu jezika i jugoslovenskih književnosti na stranim univerzitetima, član Komisije u Skupštini SFRJ za utvrđivanje istovjetnosti tekstova na jezicima naroda i narodnosti Jugoslavije, a jedno vrijeme i njen predsjednik. Bio je član: Međuakademijskog odbora za izučavanje slovenskih jezika (JAZU — Zagreb), Međuakademijskog odbora za dijalektološke atlase (SANU — Beograd), Međuakademijskog odbora za proučavanje ortografske i ortoepske problematike (ANUBiH — Sarajevo), a bio je jedno vrijeme i član Međuakademijskog odbora za onomastiku (JAZU — Zagreb), Odbora za standardizaciju srpskog jezika pri SANU u Beogradu, potpredsjednik Društva za negovanje i proučavanje srpskog jezika u Beogradu. Bio je (a nekih je i sada) član redakcija časopisa: Onomastika Jugoslavije — Zagreb, Književnost i jezik — Beograd, Suvremena lingvistika — Zagreb, Riječ — Nikšić, Srpski jezik — Beograd. Bio je urednik struke — Lingvistika, filologija — Enciklopedija Jugoslavije za Crnu Goru (drugo izdanje) — Zagreb, urednik lingivističkih publikacija u Unireksu i dr.

Nјegova bibliografija broji preko 400 studija i rasprava, priloga i članaka u našim i stranim časopisima. Napisao je 20 knjiga, od kojih su najznačajnije: Jezik Petra I Petrovića (1976); O crnogorskom književnojezičkom izrazu I–III (1985, 1999. i 2003); Vuk Karadžić i književni jezik u Crnoj Gori (1989); Jezik Memoara vojvode Anta Dakovića (1989); Iz crnogorske leksikologije i leksikografije (1992); Kolebanja u normi srpskog jezika (1996); Prilozi o Nјegoševu jeziku (1997); Rečnik (i)jekavizama srpskog jezika (2000); Istorija crnogorskog književnojezičkog izraza (2006).

Učestvovao je sa referatima na preko 80 naučnih skupova u Lenjingradu, Nјujorku, Ljublјani, Skoplјu, Sarajevu, Zagrebu, Dubrovniku, Beogradu, Novom Sadu, Podgorici.

Dobitnik je Trinaestojulske nagrade i Ordena rada sa srebrnim vijencem.

Za vanrednog člana Crnogorske akademije nauka i umjetnosti izabran je 19. novembra 1993, a za redovnog 8. decembra 2000. godine.

© 2017 CANU - Crnogorska akademija nauka i umjetnosti.
Sva prava zadržana.
Me / En